Een negen! Dat is geen kattenpis! Ondanks een kleine ontsteking, maar die is alweer rustig aan aan het afnemen. Vanochtend om 8:00 uur ging de wekker en om 9:00 uur stond ik met Joppe in mijn armen. We waren allebei dolenthousiast! Na ruim een uur in het bos wandelen zette ik hem thuis weer af en ging ik een paar boodschappen doen voor mijn moeder. Daarna reed ik naar Driel, bracht haar de boodschappen en we dronken een kop koffie. Rond 12:30 uur lag ik weer in bed. Moe, maar zeer voldaan. Ik sliep de hele middag.

Daarna haalde ik de platencollectie van mijn vader uit de auto. Mijn moeder had die voor mij klaargezet. Het was geweldig! Ik luisterde prachtige singles. Zowel oude muziek van mijn vader als muziek die ik vroeger van mijn eigen zakgeld kocht. Daarna kwam het bericht dat er een huisje te koop staat in de straat waar mijn moeder dolgraag naartoe wil verhuizen. Kortom, mijn dag is nog net geen 10, maar het komt verdomd dicht in de buurt.

Ik wens jullie een hele fijne avond.