Ik kan bijna niet geloven dat deze goede cijfers zich maar blijven voortzetten! Na jaren vechten tegen depressie en suïcidaal zijn, lijkt er eindelijk een stabiele periode aan te breken. Even terugkijken naar mijn blogs (die zich ondertussen in de prullenbak bevinden). Oei, dan schrik ik toch wel. Tot half december, iets meer dan een maand geleden, zat ik nog standaard op een onvoldoende. Eind november was ik zelfs nog zwaar suïcidaal. Daar schrik ik van, maar het geeft me ook hoop. Niet hoop op beter, maar hoop op inzicht en daarmee meer vertrouwen in mijzelf. Want uiteindelijk is de definitie van een chronische depressie: Een depressie waarbij de verschijnselen langer dan twee jaar duren en niet langer dan twee maanden achtereen afwezig zijn. En het feit dat het gevoelsmatig nu al zo lang goed gaat, dat is voor mij toch een heel positief teken.